همواره توجه به تحلیل روند بازارهای اقتصادی بدون درنظر گرفتن مقدورات داخلی،به عنوان یک چالش مطرح بوده و بدون ان امکان پذیر نخواهد بود. بازدهی بلند مدت بسیاری از صنایع از نظر ارزش افزوده اقتصادی اگ رچه حسن بزرگی محسوب می شود لیکن این حسن در خود چالش بزرگی بنام غفلت از تحولات کاری و بی توجهی به پیشرفت رقبای جایگزین می تواند سبب ساز گردد.
برای درک فعلی صنعت سنگ ایران به احتمالی شما نیازمند بازگشت به سال های قبل نباشیم و با بررسی تعداد سنگبری های ایران از پیش از سال 84 و پس از آن و تا به امروز ،آمارها نشا می دهد که سنگبری های فعال در کشور تا قبل از 84 به تعداد 3200 عدد بوده و در حالی اکنون این رقم از 600 تا نیز عبور کرده است. در پیش از 84 تعداد نسبتا منطقی سنگبری ها در کشور وجود داشت و از ان مهمتر نیز مواد خام نسبتا ارزان راه گشای فعالان این حوضه بود ولی اکنون معادلات تا حدودی چرخیده و بسیاری از فاکتورها کاملا دچار تغییر شده اند.
می توان صنعت سنگ را به درامد نفت وابسته دانست.قطعا شما به دنبال ربط این موضوع هستید. سنگ ایرانی یک صنعت داخلی محور است و کاملا به صنعت ساخت و ساز داخل وابسته است. حال با کاهش درامد نفت،دولت بودجه لازم جهت ساخت وساز نداشته و از همه مهمتر وام های در نظر گرفته شده برای این بخش نیز کاهش یافته است. حال تمامی این موارد بر افت بازار سنگ تاثیر گذار بوده و این بیانگر رابطه مستقیم وابستگی سنگ به نفت است.
این محتوا ادامه دارد.......